De dansers van NDT en Sharon Eyal Dance hebben gezamenlijk de Zwaan voor meest indrukwekkende dansprestatie gewonnen, voor de XL-versie van Into the Hairy. Het was voor het eerst dat de prestigieuze dansprijs aan een compleet ensemble werd toegekend. De Zwaan voor beste productie ging naar Connor Schumacher, voor zijn raveshow Raging Against Various Elements van ARK.
De belangrijkste dansprijzen van de VSCD worden jaarlijks uitgereikt tijdens het openingsgala van de Nederlandse Dansdagen.
Op het gala werden ook twee Zwanen voor jeugddans uitgereikt. Jillis Roshanali ontving de Jonge Zwaan voor meest indrukwekkende jeugddansprestatie voor zijn rol in de jeugdversie van De Notenkraker door Introdans. De Jonge Zwaan voor meest indrukwekkende jeugddansproductie ging naar Terecht van Wabi Sabi Theater en Het Houten Huis.
Dit jaar werd ook een Gouden Zwaan uitgereikt, de prestigieuze oeuvreprijs die onregelmatig wordt toegekend aan dansmakers die een grote bijdrage hebben geleverd aan de Nederlandse dans. Choreografenduo Guy Weizman en Roni Haver nam de prijs in ontvangst. Volgens de dansjury hebben de artistiek leiders van Club Guy & Roni en NITE een ‘compleet eigen stempel gedrukt op wat interdisciplinair werken is’.
Behalve de vijf dansprijzen van de VSCD, werd vrijdagavond in Maastricht ook de Innovatieprijs Nederlandse Dansdagen Maastricht uitgereikt voor aanstormende dansmakers. De stimuleringsprijs van 25 duizend euro richtte zich dit jaar specifiek op makers die werk (willen) maken voor mensen die door hun verstandelijke of lichamelijke beperking, psychische kwetsbaarheid of om andere redenen niet zo snel in aanraking komen met dans. Marc Vlemmix, die met zijn gezelschap werk maakt voor en door mensen met Parkinson, MS, reuma en dementie, won de prijs voor zijn pitch voor een documentaire waarin dansers gevolgd worden in hun proces in een periode van 15 jaar.
Performer en maker Courtney May Robertson kreeg ten slotte de Krisztina de Châtel Award van 5 duizend euro uitgereikt, de prijs die vernoemd is naar de eerder dit jaar overleden choreograaf. Volgens het juryrapport bewonderde De Châtel het werk van Robertson: ‘In haar solo’s herkende ze pure danskracht en, zoals ze altijd zei, ‘de gekte’ van een kunstenaar die bewust grenzen opzoekt en er overheen gaat. Het is dezelfde ‘gekte’ die door compromisloze beweging in toom wordt gehouden, vorm krijgt en ontlading zoekt; letterlijk en figuurlijk spannend.’
Bron: Theaterkrant